ณ บ้านอภิมหาใหญ่โตแห่งหนึ่ีง...
"นี่มันหมายความว่ายังไงยะ ไอ้ซาสี่ uี่แกถูบ้านไม่สะอาดอีกแล้วเหรอ"หญิงสาวโฉมงามนางหนึ่งตวาดใส่น้องชายแท้ของตัวเองด้วยเสียง8หลอด
"ผะ ผมผิดไปแล้ว ให้อภัยผมด้วยเถอะครับ พี่เชด"ซาสี่ เด็กหนุ่มหน้าตาใสซื่อ(บื้อ) และดูโลลิโชตะอย่างบอกไม่ถูกร้องขอความเ็ห็นใจ
"ผัวะะ"หลังมือด้านกำลังพอดีซัดเข้าที่แก้มของซาสี่จนตัวปลิวไปชนกับฝาผนังบ้านที่ห่างออกไป10เมตร
ร่างบอบบางของซาสี่ร่วงลงมาแนบพื้น พร้อมกับเลือดค่อยไหลซืมออกมาจากมุมปาก
ดูน่าเวทนายิ่งนัก
"ใครใช้ให้แกเรียกฉันว่าเชดยะ
ฉันชื่อเชน่าตังหากล่ะ"(ถือโอกาสเอาชื่อเก่ามาใช้เลย)หญิงสาวแสนงามแต่มือ+เท้าหนักโวยวาย
"พ่อนะพ่อ ทำไมตั้งชื่อให้ฉันเสียชายแท้แบบนี้ เสียชื่อกุลสตรีหมด"
...กุลสตรีตรงไหนมิทราบ กุลKละสิไม่ว่า...
...ผัวะๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ...
"เป็นคนเขียนมาเจือกอะไรเนี่ยยะ"เชน่าตวาด
ก่อนจะหันมาทางน้องชายสุดLoveของเธออีกครั้ง "ไหนฉันสั่งให้ถูบ้าน
ทำไมห้องเก็บของยังไม่เอี่ยม"
"ห้องเก็บของห้องไหนครับ"ซาสี่ย้อนถามด้วยความงวยงง เขาถูกห้องเก็้บของครบหมดแล้วไม่ใช่เหรอ
"ห้องเบอร์46ที่เพิ่งสร้า้งเมื่อวานไง
ทำไมทำตัวแบบนี้ยะ ใช้ไม่ได้เลย"ว่าแล้วเชน่าก็กระชากคอเสื้อของซาสี่ขึ้น
แล้วก็ลากเขาไปยังหอคอยสงบจิตประจำบ้าน
ซึ่งเป็นหอคอยสูงเสียดฟ้าที่พ่อของพวกเขาเอาเงินมาฉลุงเล่น
"คืนนี้ก็นอนที่นี่ไปแล้วกัน"เชน่ายิ้มเหี้ยมเกรียม แล้วก็โยนร่างของซาสี่ไว้ที่ชั้นบนสุดของหอคอย และขังเขาไว้อย่างนั้น
"ทะ ทำไมถึงใจร้ายกับผมแบบนี้ล่ะ"ซาสี่ตัดเพ้อ ซึ่งคงจะมีแต่กำแพงเท่านั้นที่ได้ยิน.......
"ทำไมเราถึงไม่กล้าแบบนี้นะ"ซาสี่พึมพำต่อ
ความจริงเขาตั้งใจจะหนีไปจากบ้านนานแล้ว แต่ไม่กล้าพอเสียที
เขาก็ได้แต่ต่อย(แตะ)กำแพงระบายอารมณ์ของตัวเองเท่านั้น
"โครม"อิฐก้อนเล็กๆหลุดติดมือของซาสี่โดยไม่ได้ตั้งใจ
ท่ามกลางความหวาดผวาของซาสี่ที่ว่า
จะโดนใช้ให้ทำอะไรเพื่อชดใช้ค่าอิฐหรือไม่...
แต่แล้ว สายตาของซาสี่ก็เหลือบไปเห็น!!!
หนังสือเก่าแก่เล่มหนึ่งที่ถูกซ่อนอยู่หลังอิฐแตกๆ!!!
โปรดติดตามต่อ
เธเนเธฒเธ 
Latest images 
เธเนเธเธซเธฒ 
เธชเธกเธฑเธเธฃเธชเธกเธฒเธเธดเธ(Register) 
เนเธเนเธฒเธชเธนเนเธฃเธฐเธเธ(Log in) 
เนเธฃเธทเนเธญเธ: เผานิยายแก้เซ็ง1 
29/4/2007, 12:26 am
เป็นนิยายแต่งใหม่ หรือ เอามาจากเรื่องอื่นแล้วยำคะเนี่ย ^^" แอบงง
