หลายคนคงเคยได้ยินคำว่า
กลัวจน "ขี้ขึ้นสมอง" สำนวนนี้มาจากนิทานปรัมปรา เป็นเรื่องที่มาจากนิทานไม่ใช่ธรรมชาติ แต่เอาลักษณะธรรมชาติของกุ้งมาเปรียบเทียบ
ตามตำนานว่า ในสมัยดึกดำบรรพ์ กุ้งมีแต่ก้าม ไม่มีอาวุธอะไรจะใช้สู้กับศัตรู คราวหนึ่งพระอุมาเสด็จประพาสทางน้ำ กุ้งจึงเข้าไปร้องทุกข์ว่าถูกสัตว์อื่นๆรังแก ไม่มีอาวุธจะต่อสู้ ขอให้ช่วยเหลือในด้านอาวุธ คือขอให้มีเลื่อยสองคมปลายแหลมครอบหัวของตนไว้ ที่หางก็ขอให้มีหอกแหลม พระอุมาก็ประทานให้ตามที่ขอ
ต่อมากุ้งคิดกำเริบไปเจาะเรือสำเภาหวังจะกินคนที่จมน้ำตาย พวกนายสำเภาจึงปรับทุกข์กับเจ้าหมาจ่อ ขอให้คุ้มครองป้องกัน อย่าให้กุ้งทำอันตรายเรือสำเภาได้ เจ้าหมาจ่อก็ประชุมเจ้าทำหนังสือขึ้นไปร้องเรียนจ่อพระอิศวร พระอิศวรจึงให้พระอุมาจัดการแก้ไข พระอุมาจึงให้พญาอนันตนาคราชลงไปแผลงฤทธิ์ทำให้น้ำเป็นระลอกปั่นป่วน เกิดลมพัดอึงคะนึง กุ้งมีความผิดอยู่แล้ว พอเกิดเหตุเช่นนั้นก็ยิ่งตกใจกลัวถึงกับกระเพาะอาหารขึ้นไปอยู่บนหัว
(( มิน่า.... ))( เครดิต มติชน )
เธเนเธฒเธ 
Latest images 
เธเนเธเธซเธฒ 
เธชเธกเธฑเธเธฃเธชเธกเธฒเธเธดเธ(Register) 
เนเธเนเธฒเธชเธนเนเธฃเธฐเธเธ(Log in) 
เนเธฃเธทเนเธญเธ: ( ที่มา ) ขี้ขึ้นสมอง 
14/6/2007, 11:56 pm
